ANNA LANGE

NEON & SCULPTURES

WASTE - De serie Waste is een onderdeel van het grotere project Sideway Scenery dat gaat over de impact van de aanleg van een snelweg in
het landschap. Afval is daarbij een onvermijdelijk fenomeen.

Banana peel - Deze bananenschil herinnert ons aan onze consumptieve levensstijl waarvoor we uit alle uithoeken van de wereld exotisch fruit importeren, dat eindigt als vuilnis. En nu ironisch is het een kunstwerk. (De oplage van 67 unica’s is een knipoog naar de eerste LP van de Velvet Underground, waarvoor Andy Warhol een hoes ontwierp met banaan. Lou Reed speelt in het project Sideway Scenery een rol met zijn teksten.) 

Orange peels - We zien stukken sinaasappelschil in een toevallige compositie. Geïsoleerd als een los stilleven van afval. 

Apple Core - Het klokkenhuis als weggegooid afval is een perfect vanitas symbool. Met een verwijzing naar het Verloren Paradijs.

Dented Beer Cans - Twee ingedeukte bierblikken van een van de eerste Amerikaanse biermerken (Ballentine). In tegenstelling met het fruitafval blijft dit voor een langere periode afval. Soms worden ze nog gevonden als overblijfselen uit de WOII. Het werk geeft tevens een verwijzing naar Jasper Johns, Pop Art kunstenaar uit de Sixties.

'Sideway Scenery'

De botsing tussen commerciële expansie en angst voor verandering, vooruitgang en stilstand, positivisme en magie wordt in Anna’s nieuwste scenario naar een hoogtepunt gevoerd. Tijdens het werken hieraan ontstonden in een golf van inspiratie een reeks installaties, foto’s en bronzen objecten.

De onvoorspelbaarheid  van de gemaakte combinaties maken ieder beeld of ieder beeld ensemble tot een unieke visuele bespiegeling. Voor de gebruikte teksten leverden rockster Lou Reed en romancier AFTh. Van der Heijden hun bijdragen. In de installaties vinden we behalve neon, authentieke erfstukken, dieren en fragmenten uit de wereld van de snelweg.

Aanleiding voor het project  Sideway Scenery was het overlijden van een oom en tante waar de kunstenaar als kind vaak logeerde en voor wie zij als executeur-testamentair optrad. Toen Anna nog een kind was, veranderde door de aanleg van een snelweg de hele omgeving radicaal. Niet alleen werd het familie perceel doormidden gesneden: de belendende boerderijen verdwenen voorgoed; er kwam een vuilnisbelt op het door voorouders ontgonnen land en het erf van de buren veranderde in een fel verlicht bordeel.

NUNC STANS - BLIND SPOT

FUNÈBRE

LOCUS POCUS

Nederland | 2011 | 10 min. | miniDV | 4:3 | kleur | stereo | 

Regie, Scenario: Anna Lange
Camera, montage, licht en geluid: Anna Lange
Algemeen assistent: Arnoud Kremers
Cast: Berna Smolders
Music Sample: Louis Andriessen
Sound Track: Manuel Cooymans / DJC recording , Anna Lange, Malu Peeters
Recording: Anna Lange, Malu Peeters
Productie: Mondriaan Fonds en Provincie Brabant

Locus Pocus is een korte film over de geest van een overleden vrouw, die geen afscheid kan nemen van haar huis en terugkeert. Al haar pogingen om weer contact met het leven te krijgen zijn vergeefs. Uiteindelijk berust zij in het onvermijdelijke. De geest verdwijnt om nooit meer terug te keren.

Netherlands | 2011 | 10 min. | miniDV | 4:3 | colour | stereo 

Direction, script: Anna Lange
Camera, editing, light and sound: Anna Lange
General Assistance: Arnoud Kremers
Cast: Berna Smolders
Music Sample: Louis Andriessen
Sound Track: Manuel Cooymans / DJC recording , Anna Lange, Malu Peeters
Recording: Anna Lange, Malu Peeters
Production: Mondriaan Fonds en Province Brabant

Locus Pocus is a short movie about the spirit of a deceased woman, who can't say goodbye to her house and returns. All her efforts to get in touch with life again are in vain. She finally submits to the unavoidble. The ghost vanishes and will never return again.

XENIA EEN TOPOFONIE

Deze films zijn een onderdeel van een groot project van Anna Lange, waarin zij bij wijze van meesterproef haar intieme band met het landschap verbeeldt in verschillende media zoals film, fotografie en neon. Het project Xenia begon in de Sinai woestijn waar de dichter zich - na haar avontuur als Poëtisch Adviseur van het Ministerie van Cultuur -een tijd lang terugtrok om zich te bezinnen op haar verdere koers. Zij besloot het eigen landschap als grondstof in te zetten voor haar Meesterstuk. Als Meester koos zij Anselm Kiefer die zij ontmoette en die haar met een scherp gevoel voor symboliek uitnodigde tot een apologie. Dit mondde uit in een keten van beelden en een correspondentie in essays. Van het hele project deed Anna Lange verslag in haar publicatie XENIA, a Topophony.

These movies are part of a large project by Anna Lange, in which she expresses as a ‘masterproof’ her intimate relationship with landscape in different media as film, photography and neon. Her project Xenia started in the Sinai desert, where the poet withdrew herself ( after her adventure as Poetical Adviser at the Dutch Ministery of Culture )to reflect on her further course. She decided to use her home landscape as material for her ‘masterpiece’. As her master she choose Anselm Kiefer whom she met and who with a keen eye for symbols invited her to an artistical apology. This resulted in a series of images and a correspondence in essays. About the whole endeavour Anna Lange wrote in her publication Xenia, a Topophony.

XENIA I, II, III

Nederland | 2006 | 12 min. | 35mm | 1:1.66 | zwart/wit | anders| geen dialoog

Regie, camera, montage: Anna Lange
Compositie: Louis Andriessen
Viool en stem: Monica Germino
Productie: Mondriaan Fonds, Anna Lange

In de triptiek Xenia wordt de blik van het kind getoond als een magisch, mythisch en zelfs mystiek oog.

Het filmproject startte met een reeks zielekaarten, die zowel letterlijke plekken van Brabant bestrijken, alsook de synthetische velden van herinnering. Toen de etsplaten klaar waren, vroeg Anna Lange Louis Andriessen daarin routes te tekenen, met de gedachte aan een compositie voor viool en stem. De Filmmaker is de kaarten / oerpartituren gaan 'bereizen' en filmde jaren op allerlei locaties in Brabant. Daaruit is onder andere dit drieluik ontstaan. Andriessen heeft daarop weer zijn compositie afgemaakt, die uit drie contrasterende delen bestaat. Deel I, Sarabande is een langzaam deel, van een verstoorde sereniteit. Caccia is het tweede deel, snel van tempo, een achtervolging. Het derde deel,Song, is een dramatisch onderdeel waarbij de violiste de laatste strofe van het gedicht Voyelles van Arthur Rimbaud zingt.

Deze film is een sleutel tot het hele project. Uit het eerste luik van de film ontstond een woordtekening die in neon werden uitgevoerd: Drommend dromend wolken romend. Uit het tweede luik ontstond de grote neonsculptuur: Kakelatuur.

Netherlands | 2006 | 12 min. | 35mm | 1:1.66 | black/white | no dialogue

Direction, camera, editing: Anna Lange
Composition: Louis Andriessen
Violin and voice: Monica Germino
Production: Mondriaan Fonds, Anna Lange

This film project started with maps of the soul, that cover literal spots in Brabant as also synthetic fields of remembrance. When the etching-plates were ready, Anna Lange asked Louis Andriessen to draw tracks in it with the thought of a composition for violin and voice. The filmmaker ‘traveled’ along these basic scores and filmed for years on different locations in Brabant. This resulted among other movies in this triptych. Andriessen on his turn now finished his composition, that has three contrasting parts. Piece I, Sarabande, is a slow part of disturbed serenity, Caccia, the second piece, has the quick pace of a chase. The third piece, Song, is a dramatical movement in which the violist sings the last strophe from Arthur Rimbaud’s poem Voyelles.

This triptych is a key to the whole project. From the first period of the movie a worddrawing was extracted Drommend dromend, wolken romend and set in neon. From the second period the large neonsculpture Kakelatuur was derived

DE AARDAPPELETERS / SPACE POTATOES

Nederland | 2006 | 7 min. | 35mm | zwart/wit | zwijgend | geen dialoog

Regie, camera, montage: Anna Lange
Productie: Mondriaan Fonds, Anna Lange

In de cultus rondom de aardappel op het erf van twee oude keuterboeren portretteert de filmmaker een verloren levenswijze, waardoor zij diep is beïnvloed. Het is evenzeer een ode als een vaarwel met een relativerende noot. Die ons evenzeer betreft als de twee eenvoudige hoofdrolspelers. 

Netherlands | 2006 | 7 min. | 35mm | black & white | silent | no dialogue

Director, photography, editing: Anna Lange
Production: Mondriaan Fonds, Anna Lange

The potato cult in the life of two old peasants at their farm. The filmmaker portrays a lost way of life which she was deeply influenced by. It is a tribute as well as a goodbye which puts things into perspective. Concerning us as much as the two humble characters. 

CORPUS CHRISTI

Nederland | 2006 | 6 min. | 35mm | pal | kleur, zwart/wit | zwijgend | geen dialoog

Regie, camera, montage: Anna Lange
Productie: Mondriaan Fonds, Anna Lange

Ooit hoorde de filmmaker van een oude non het verhaal van de hostie bakkerij in haar klooster en het varken dat ze met het afval vet mestten en later opaten. In een haast documentaire collage ervaren wij een subtiel associatiespel met het thema geven en nemen, dat op het einde behoorlijk dicht bij het geheim van de Heilige Communie komt.

Netherlands | 2006 | 6 min. | 35mm | pal | colour, black & white | silent | no dialogue

Director, photography, editing: Anna Lange
Production: Mondriaan Fonds, Anna Lange

Once the filmmaker was told a story by an old nun about the monastery's host bakery and the pig they fattened with the waste and later consumed. In an almost documentary collage we experience a subtle play with associations on the theme of give and take, that in the end comes quite near to the secret of the Holy Communion.

ZWARTE MANEN / MOONS DARK

Nederland | 2007 | 1 min. | 35mm | 1:1.66 | zwart/wit | stereo | geen dialoog

Regie, camera, montage en geluid: Anna Lange
Productie: Mondriaan Fonds, Provincie Brabant, Anna Lange

Zwarte Manen is een korte film ontstaan tijdens een hevige koorts van de filmmaker, terwijl zij een bezoek bracht aan de Medici-kapel in Florence. De donkere zijde van de maan - ons sterven - wordt getoond als een toestand van luciditeit. Zwarte Manen is ingebed in twee gradaties van stilte,die zijn uitgedrukt in twee neonsculpturen. SILENCIO ging vooraf aan de productie van de film. SILENCIO PROFUNDO ontstond nadat de film was voltooid. 

Netherlands | 2007 | 1 min. | 35mm | 1:1.66 | black & white | stereo | no dialogue

Director, camera, editing and sound: Anna Lange
Production: Mondriaan Fonds, Provincie Brabant, Anna Lange

Moons Dark is a short movie born out of a severe fever from the filmer while visiting the Medici-chapel in Florence. The dark side of the moon - our dying - is shown as a state of lucidity. The film is embedded in two gradations of silence,wich were expressed in the two neon sculptures. SILENCIO proceeded the production of the movie. SILENCIO PROFUNDO arose after the film was finished.

SALVE / JE T'AIME

In een vorm van faction toont Anna Lange een fotografisch dubbelportret dat is opgezet als een tweeluik.

Salve, Latijn voor gegroet en welkom, luidt de titel van een portret dat Anna maakte over een zeer rijke kunstverzamelaar die woonde als een zwerver in eigen huis. In een filmische fotoreeks zien we een persoon die letterlijk schilderijen ophoopt in zijn grote landhuis, waar hij duidelijk alleen woont. De motivatie achter deze manische verzamelwoede heeft niets te maken met de artistieke kwaliteit van de schilderijen, maar is geheel bepaald door hun mogelijke marktwaarde. Wij krijgen een kijk in het holle universum van een vrek, die, op het einde, letterlijk met zijn hele collectie in vlammen opgaat.

De titel Je t’aime is afgeleid van een schilderij van iemand die duidelijk al een hele tijd niet meer schildert. Deze reeks gaat over een kunstenaar die zijn muze is kwijtgeraakt en wegteert in melancholie. De totale inertie van de hoofdpersoon wordt versterkt door diens obsessie voor pornografie. Anna lange oordeelt niet, maar laat ons nadenken over de schade die fixaties in ons leven kunnen aanbrengen. Wij zijn getuige van het verlies van een ideaal.

By means of faction Anna Lange shows a double photographic portrait as a diptych.

Salve: Latin for greetings and welcome, his is also the title of a photographic portrait series by Anna Lange about a very wealthy art collector who lived like a tramp in his own house. In a filmic series of photos, we see a man who fervently stockpiles paintings in his large country house, where he clearly lives alone. The motivation for this manic urge to collect has nothing whatsoever to do with the artistic quality of the paintings, but is prompted purely by their anticipated market price. We are granted a view of the hollow universe of a miser who, in the end, quite literally goes up in flames with his entire collection.

The title Je t’aime was taken from a painting by someone who has clearly not painted for some time. This series deals with an artist who has lost his muse and is wasting away in melancholy. The total inertia of the main character is reinforced by his obsession with pornography. Anna lange does not judge, but makes us think about the damage that fixations can inflict on our lives. We bear witness to the loss af an ideal.

(Klik en vergroot de afbeelding)
Salve - Photograph, baryt on dibond, 150 H x 420 W cm, 2012
Je t'aime - Photograph, baryt on dibond, 150 H x 420 W cm, 2012

COLLECTIES / COLLECTIONS

Eye Filmmuseum, Amsterdam.

Shoes Or No Shoes Museum in Oudenaarde, Belgium.

Van Bommel van Dam Museum, Venlo.

Vincent van GoghHuis, Zundert.

Verbeke Foundation, Belgium

SMAK, Stedelijk Museum voor Actuele Kunst , Gent, Belgium

Meuling -Reum, Germany

Commisariaat voor de Media, Hilversum, The Netherlands

De Nederlandse Cacao fabriek, Helmond, The Netherlands

Gemeente s'-Hertogenbosch, The Netherlands

VPRO,Hilversum, The Netherlands

Osram collection, Belgium

Martha Herford Museum, Germany

Different Private Collections

TENTOONSTELLINGEN / EXHIBITIONS

OPLEIDING / EDUCATION